بهار

 

همه جا آدم زیاد است... 

پ.ن : از همه ی آدما و روابطشون حالم به هم میخوره.

 گاهی اوقات با وجود داشتن یه عالمه شماره تو فون‌بوکت، یه عالمه آیدی تو لیست یاهوت، یه عالمه دوست دور و برت، یه عالمه همکار ، هیچ‌کس نیس که بفهمتت.  

سکوتت رو، بغضت رو، دلتنگیت رو، نگاهت رو، خستگیت رو و حرفایی که می‌‌خوای بزنی و نمی‌تونی. نمی‌تونی. نمی‌تونی...  

گاهی اوقات لازمه که تو هیچی نگی ؛ مجبوری که هیچی نگی.... 

 از همین گاهی‌ اوقاتاس الان...

 

جا مانده است چیزی ؛ جایی 

که هیچ گاه  

دیگر هیچ چیز ؛ جایش را پر نخواهد کرد ... 

نه موهای سیاه  ؛

نه دندان هایی سپید .